Τα παιδιά ήδη από τη νηπιακή τους ηλικία διαθέτουν εγωκεντρικό τρόπο σκέψης καθώς αντιλαμβάνονται την πλειοψηφία των πραγμάτων ως αντικείμενα, με αποτέλεσμα να συμπεριφέρονται εγωκεντρικά, απαιτητικά με απουσία ενσυναίσθησης για τους υπόλοιπους. Γεγονός πλήρως δικαιολογημένο καθ’ ότι ο περίγυρός τους «περιστρέφεται» γύρω από αυτά. Μακροπρόθεσμα όμως, αυτή η εγωκεντρική τους στάση κάθε άλλο παρά χαριτωμένη φαίνεται να μοιάζει τόσο στο οικείο – οικογενειακό περιβάλλον, όσο και στις υπόλοιπες λιλιπούτιες συναναστροφές τους.
Μία συνύπαρξη όμως έρχεται να ανατρέψει αυτή τους τη συμπεριφορά.. είναι εκείνη μεταξύ των παιδιών και των σκυλιών – κατοικίδιων. Μέσω της αλληλεπίδρασης, το παιδί αντιλαμβάνεται το σκυλί ως υποκείμενο και όχι ως αντικείμενο, αποκωδικοποιώντας σήματα μη λεκτικής επικοινωνίας, με αποτέλεσμα να αυξάνεται με τον καιρό η ενσυναίσθησή τους. Και να γιατί αυτό είναι τόσο σημαντικό: Μελέτες έχουν αποδείξει πως η ενσυναίσθηση είναι βασικό στοιχείο τόσο για την παιδική ανάπτυξη, όσο και για την κοινωνική συμπεριφορά. Η ύπαρξή της, παίζει καταλυτικό ρόλο στη ζωή του παιδιού, καθώς μέσω αυτής μειώνονται οι πιθανότητες να αναπτύξει επιθετική συμπεριφορά. Η συνύπαρξή του με τον σκύλο – κατοικίδιο, συμβάλει στη γνωστική και κοινωνικό – συναισθηματική ανάπτυξή του. Θεμελιώδεις παράγοντες για μια πραγματική και ευτυχισμένη ζωή!
Το παιδί μαθαίνει από νωρίς τα βασικά συστατικά της αληθινής σχέσης – φιλίας, τη συμπόνια, την αφοσίωση και πάνω απ’ όλα την ανιδιοτελή αγάπη. Μαθαίνει να μοιράζεται, να νοιάζεται, να γίνεται πιο υπεύθυνο και αντιλαμβάνεται πιο εύκολα τι σημαίνει ‘φροντίζω’. Ασυναίσθητα λοιπόν κατανοεί με τον τρόπο αυτό τη μεγάλη σημασία που έχει η δαπάνη του χρόνου του σε έναν ζώντα οργανισμό, βοηθώντας το έτσι να δείχνει μεγαλύτερη κατανόηση και σεβασμό στους γονείς και σε όσους συμβάλουν στη φροντίδα του ίδιου.
Μέσω της συνύπαρξής του με τον αγαπημένο του σκύλο – κατοικίδιο, το παιδί γίνεται πιο δραστήριο, κοινωνικό και δημοφιλές, προϋποθέσεις απαραίτητες για την κοινωνικοποίησή του. Η αυτοπεποίθησή του ενισχύεται αισθητά, καθώς μέσω της προσοχής του τετράποδου φίλου του προς το πρόσωπό του, ενδυναμώνεται η εικόνα που έχει για τον εαυτό του. Αντιλαμβανόμενο πως δε θα κριθεί από τον αγαπημένο του φίλο, ξεδιπλώνει όλα τα στοιχεία της προσωπικότητάς του, μιας και στον δικό τους υπέροχο κόσμο, δεν έχει χώρο η αποδοκιμασία, με αποτέλεσμα να δίνεται στο παιδί το περιθώριο να είναι ο εαυτός του, μειώνοντας έτσι τυχόν ανασφάλειες, οι οποίες θα μπορούσαν να αποτελέσουν ανασταλτικό παράγοντα στην εξέλιξή του. Η σχέση λοιπόν αυτή μέσω της ασφάλειας, της αίσθησης σταθερότητας και της εμπιστοσύνης που παρέχει στο παιδί, το βοηθάει ώστε να απαλλαγεί από το άγχος και το stress. Επειδή λοιπόν δε φοβάται να ξεδιπλωθεί στον αγαπημένο του φίλο, μιας και η οικειότητα είναι πρωταρχικό στοιχείο, δε διστάζει ακόμη και να διαβάζει μπροστά του, πετυχαίνοντας με τον τρόπο αυτό τη βελτίωση της ανάγνωσης και την ενίσχυση της μάθησης, καθώς αυτή γίνεται σε πλαίσιο βιωματικό.
Εάν θέλετε το παιδί σας να είναι ευτυχισμένο, υγιές, χωρίς άγχος, υπεύθυνο, κοινωνικό και πάνω από όλα γεμάτο αγάπη, συμπόνια και ενσυναίσθηση, εάν σας ζητήσει να του χαρίσετε ένα σκύλο, σκεφτείτε το διπλά πριν του το αρνηθείτε ...
Γράφει η Γραμμόζη Αθηνά
